10 november

Vandaag vertrokken uit Chang Mai richting Chang Rai.

Onderweg zijn we naar het olifanten kamp gegaan om de olifantenrit te gaan doen watt hebben we daar naar uitgekeken. Bij aankomst stonden er een heleboel olifanten waarbij je op allerlei manieren mee op de foto kon. We hebben op de slurf gezeten, op zijn rug en zelfs tussen twee olifanten op hun slurf. Een geweldige ervaring.

Daarna werd er een show opgevoerd waarbij die beesten allerlei trucjes lieten zien, van mondharmonica spelen, voetballen, boomstammen slepen en stapelen en zelf schilderen. Ongelofelijk wat ze die beesten kunnen leren. Je kan overal op het kamp bananen en rietsuiker kopen om ze te voeren, en dat weten ze. Als je niet uitkijk halen ze het zo uit je zak. Het zijn wel goedaardige beesten en het lijkt of ze er veel plezier in beleven. Trouwens kan je je geld daar goed kwijt hoor, die oppassers willen graag een fooitje als je met een van hun olifanten op de foto gaat. De oppasser en de olifant is een span, die blijven voor altijd blij elkaar, over het algemeen luisteren ze goed maar het blijven beesten als die ook maar ziet als er ergens wat te vreten is wil hij daar graag naar toe.

Na de show zijn we met een ossewagen naar het opstap punt voor de olifanten vervoerd. Wat een rit, moet je al last van je rug hebben volgens mij is alles binnenin mijn lichaam verplaatst. Je zit in een bakkie wat staat op twee grote houten wielen wat over een pad gaat waar alleen maar gaten in zitten je klapt van links naar rechts en die twee ossen met hun flaporen maar rustig door lopen, zo van niet zeuren ik doe dit elke dag. Ik was blij dat ik eruit was. Na even mijn maag, nieren en rug weer op zijn juiste plaats geschud te hebben zijn we aan de olifanten rit begonnen. Je heb wat meer demping maar als je weet hoe zo'n beest loopt, dan weet je hoe je in de bakjes heen en weer gaat. Maar wat maakt het uit dit is zo enorme ervaring. Je maakt een rit door het bos en op sommige plaatsen staan gewoon tentjes waar je bananen kan kopen en dat weet hij. Hij blijft dan gewoon staan totdat hij wat te eten krijgt, geweldig zo'n kolos. Daarna daal je af het water in, en loop je een stuk door het water, halverwege stopt hij even langs de kant en stapt de verzorger af om een foto van ons te maken. Die olifant dacht bij zichzelf zo, ik zal die stomme toeristen is even krijgen, zodra die man was afgestapt ging die slurf het water in en hopla nat was Henkie en nog een keer. De bagger zat over mijn hele lichaam en Gonnie maar lachen.

Na deze enerverende ervaring zijn we gaan lunchen en daarna op een vlot van bamboe de rivier afgevaren dwars door de natuur, wat een mooi land. Maar ja mijn rug he, ik heb gezegd dat ik mijn vakantie er niet door laat verzieken maar het is wel afzien zeker als je op bankjes van 20 cm hoog zit ik lijk kreupele tinus wel als ik van die boot af kom, loop bijna op mijn knieën. Ik loop een paar dagen achter met schrijven, het is nu de 14e, maar ik moet zeggen dat het nu wel wat beter gaat gelukkig. Slik pijnstillers en dat helpt redelijk.

Na zulke enerverende dagen valt er over de avonden niet veel te schrijven, we gaan meestal rond 8 uur eten en liggen we vroeg op bed want anders hou je het niet vol. We zijn een keer tot half een in de bar blijven hangen nou dan weet je wel hoe we ons de volgende dag voelden. We zijn ook niet zo piep meer, ik wel maar mijn vrouw is al 50!!!! dus daar moet ik ook rekening mee houden.